Ruhsuz Şiiri - Talip Levent

Sen beni kışın ortasında
ateşi sobada,külü kovada bıraktın.
bedenim dondu,ruhum yandı,
külüm boşlukta savruldu.
Tüm anılarbkarşımda şimdi,
gerçekler hayal hayallgerçekti
Hani söz vermiştin bana,
sensizlik hayal ,seninle gerçekti.
İçimde senin savaşını veriyordum,
gitmeye mecburdu,gitmeliydi, kaçınılmazdı.
Artık bitti, görüyorum sen beni
bana terkettirdin ve bunu bana yaptırdın,
oysa ki sevgi niyetle beslenmezdi.
Bana git deseydin zaten giderdim,
bak seni sensiz yaşarken tek bir anını
dahi kendimle meşgul etmedim.
Yazık sana ki gerçeği ararken
sahtelikte kaybolmuşsun ve bu da benden sana
son bir söyleyiş, gittiğin yerde kayboldun.
Bulduğun sadece bir ceset bir et parçası.