Bıktım mala endeksli bu yalancı dünyadan,
Bilmiyorlar hâlimi, zehir oldu hayatım.
Paran olunca zaten dost geliyor ta aydan,
Duygu bırakmadınız, canlı öldü hayatım.
Sevgiden dem vurup, para sevmek olur mu?
Para ile gönüller huzurunu bulur mu?
Harun olsan ne yazar, dünya sana kalır mı?
Dert deryasına dalıp, orda kaldı hayatım.
Biz de huzur bırakmaz, başkasının serveti,
Neden konuşuruz ki, altın, akçesi, seti,
Niye bana çıkıyor tüm bunların diyeti,
İnsanlık kalmadı ki, boşa çaldı hayatım.
Dertli, bütün sözleri boşa söylersin kime,
Tutulmuş insanoğlu para denen hekime,
Bakmıyor kimse artık; ne öksüze, yetime,
Yalan dünyada her tür derdi buldu hayatım.
ERDEMLİ-21.01.2017 Pazar
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 8.1.2017 20:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çevremde ki insanlarda dahil herkesin parayı ölçü olarak alması şahsımı çok üzdü. Kalemimi alınca bu satırlar ortaya çıktı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!