Saclarımı savurduğum rüzgara sığınıp gittiğimi bilirim çoğu kez
Ama
Avuçlarımı açsam yağar mısın?
çiçeklerimi suyunla sulasam
sen çiçek olsan
sen yürek olsan
Karanlığa saplandığım durakta aydınlığım oldun
:
Seninle yüreğimi örttüm,
seninle benliğimi bütünledim
yüreksel sevgilim
bense bütünden öte yeni senlerin sendromunu aşıyorum
seni bir çiçek gibi taşıyorum urağan kalbimde
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!