Ruhsati Baba'ya Şiiri - Tevfik Keneş

Vilayeti Sivas Deliktaş yurdu
Gah sakalık yaptı gah çoban durdu
Fatma’yı andıkça döşüne vurdu
Şemdi sevgilerin gülü Ruhsatî

Kış geldi ambarda dirliği azdı
Valiye mahcupça bir mektup yazdı
Vali Bey aşığın yurdunu gezdi
Biraz düzeltmişti hali Ruhsatî

Gönderilen erzak geldi ulaştı
Ruhsatî’nin kanı nasıl kaynaştı
Rızkını da komşularla paylaştı
Her zaman bal idi dili Ruhsatî

Hak yolunda nice çileler çekti
Küsmedi gülistana çiçekler ekti
Bedeni kor gibi ataşta yaktı
Aşkı muhabbette güldü Ruhsatî

Bir günde dört kuzu toprağa verdi
Veren sen alan sen deyip sevdi
Bir gün rüyasında vuslata erdi
Sabırla ruhsatı aldı Ruhsatî

Gürün’e giderken bir Tohma vardı
Azgın azgın kızgın kızgın akardı
Ruhsatî, ruhsat ver deyip yakardı
Su yarıldı yolu aldı Ruhsatî

KUTUB? her âşık ateşte yanmaz
İlimler su olsa o yine kanmaz
Ekber-i Abidin yolundan dönmez
Sonunda vuslata erdi Ruhsatî