Her sofraya gelen
Baldaki zehirdi,
Yemek öldürür
Açlık diriltirdi.
Eşya, mal, toprak
Sırtlarda en ağır yüktü
Yeryüzünü sevmek
Yaşama başkaldırmaktı
Varlığa bağlanmak
Yokluğa dönüşmekti
En aç
En zalim olandı
Dünya zenginliği
Ruhsal yoksuluktu
Tek falkir gökyüzündeki meleklerdi
Gerçek zenginlik özgürlüktü
Kanatları büyütmekti
Uzaklara uçabilmekti
Mekanın esiri olmamaktı
Zamansız çöllere ulaşmaktı.
Kayıt Tarihi : 7.9.2022 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!