Bu hayatta çok yalnızım,
Derin düşünceler alır aklımı.
Dokunsam okyanus kurur,
Yürüsem toprak kayar,
Baksam dünya cehenneme döner.
Neden akıl durur,bedeb donar,
Güzellikler pislik olur?
Biz aslında küçük bir kırlangıcın,
Annesine muhtaç olduğu gibi,
Muhtacız tüm güzelliklere.
Çaresizlik hapishanelerinde,
Çürüyoruz yıllardır.
İnsanoğlu neden bu kadar çaresizsin,
Ne zaman bitecek bu acıların,
Ne zaman kurtuluşa ereceksin?
Kayıt Tarihi : 10.9.2014 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!