İçimdeki yalnızlıklar öpüyor beni,
Rüyalarımda kuşlarla yarışıyorken...
Dalgalara dalıp dalıp çıkıyorum,
Aniden ve derinden...
Ellerimi bırakıyorsun,
Etraf toz ve duman seli...
Bir sürü eller çıkıyor birden,
Ruhumu yakalayıp ödüllendirmek için...
Kimsesiz ruhlar gibi uçuyorum,
Seni arıyorum mezar taşlarında.
Acaba gerçekten seni mi arıyorum?
Yoksa anlamsızca aradığım; sadece bir umut mu?
Bilemiyorum...
Aniden ruhum uçuyor umutsuz diyarlara...
Mezarlardan eller yükseliyor,
Ruhumun odalarına doğru...
Kapılarımı çalıyorlar ısrarla,
Ben itinayla sensizliğe kapılarımı kapatıyorum.
Peşi sıra,
Kapanan her kapıda küfürler ediyorum,
Aşktan kaçıp toprak altında yatan,
Her bir ruhunsuz ruhlara...
Sessizce bağırıyorum mezarlara,
Aydınlıklardan karanlığa yolculuğu soruyorum.
Ruhlar denizime bir damla daha ekliyorum...
Ve elimde kalan cevapsız sorularımla,
Aşk mezarlığından çıkıyorum...
Oysa ki,
Fark etmesek de;
Ruhlarımız hala dans etmekte...
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 02:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!