Zaman çok acımasız bütün okları bana dönük!
Rüyalar bölük pörçük ruhların ışığı yok...
Sevgiler zamansız yeşerdi, gözlerimde uyku yok
Anladım seni dünya, sende bana huzur yok!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta