Ruhların Dili - Garib Çoban
Tabiatta azalan her ne varsa kıymeti artar; utanma duygusu, merhamet, nezaket veya samimiyet gibi.
Kimsenin farkında bile olmadığı inceliklere talibiz.
Buna şaşmamalı, Mecnun'a Leylâ'nın hayâli kuvvet vermiyor muydu?…
Ve onun yiyeceği, içeceği bundan ibâret
değil miydi?…
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Âşık-ı sâdıkda dil birdir olur mu yâr iki, hangi taht üstünde mümkün hünkâr iki.
Biz aşk, biz Huu dan gelen bir şemsiz.
Allah’ın sevdiğini sevenler kurtulur.
Hal ehli biri var ise, gelsin onunla dilsiz konuşalım.
Kutlarım Üstadım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Gönül dolusu selam ve saygılarımla Efendim.
Emeğinize yüreğinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Kaleminiz daim olsun. Selamlar
Sevgi,
Hem nefestir, hem ekmek...
İnsanı doyuran da "sevdiğidir"
Hiç kuşkusuz!
Elbet "güzel huy",
Sadakat ve samimiyet esastır,
Ki,
"Kamil insan" odur zaten...
Aranan,
Varlığına şükran duyulan...
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta