Ruhların Dili - Garib Çoban
Tabiatta azalan her ne varsa kıymeti artar; utanma duygusu, merhamet, nezaket veya samimiyet gibi.
Kimsenin farkında bile olmadığı inceliklere talibiz.
Buna şaşmamalı, Mecnun'a Leylâ'nın hayâli kuvvet vermiyor muydu?…
Ve onun yiyeceği, içeceği bundan ibâret
değil miydi?…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Âşık-ı sâdıkda dil birdir olur mu yâr iki, hangi taht üstünde mümkün hünkâr iki.
Biz aşk, biz Huu dan gelen bir şemsiz.
Allah’ın sevdiğini sevenler kurtulur.
Hal ehli biri var ise, gelsin onunla dilsiz konuşalım.
Kutlarım Üstadım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Gönül dolusu selam ve saygılarımla Efendim.
Emeğinize yüreğinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Kaleminiz daim olsun. Selamlar
Sevgi,
Hem nefestir, hem ekmek...
İnsanı doyuran da "sevdiğidir"
Hiç kuşkusuz!
Elbet "güzel huy",
Sadakat ve samimiyet esastır,
Ki,
"Kamil insan" odur zaten...
Aranan,
Varlığına şükran duyulan...
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta