Keskin kalabalığın uğultusu içinde
Rutin yaşamlar, suni ilişkiler soluk alıyordu...
Kullanılmış onca basma kalıp sözlerin arasında
Sıkışıp kalmış yarım cümleler yer bulamazken...
Adını duyduğumuz duymadığımız birçok şey tüketiliyordu, çok çabuk!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel anlatılmış..
Hayat benzer akıyor her yerde..
Kendisi dışında her şey var içinde..
Tebrikler Sırma...
Büyük bir çabayla bazı şeyler değişebilir......Ama bazen de, ne yaparsak yapalım, iş olacağa varır........Değiştiremeyeceğimiz şeylere katlanmayı, ne yazık ki öğrenmemiz gerek...Yine de umuda yolculuğa devam...........Güzeldi Sırma...Sevgiyle kal.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta