Ruhların Aşkı Şiiri - Gül Güzeli 3

Günler geçiyor bir haber senden.
Hiç böyle olmadım ben.
Sanki gözümün önünde koca hayat akıp gitmiş ben bitkisel hayatta bir hastaymisim ve tam fişim çekilecekken uyanmisim...

Hiç böyle olmadım ben.
Sanırım sana aşık oluyorum.
Yokluğunun aşkı bu.
Zehir zemberek bir tadı var ve ben her ictigimde sarhoş oluyorum.
Geçen gün gelmeseydin rüyama ard arda hissetmeyecektim.

...................................

Hayırlara çıksın.
Bir sonbahar sabahı alacakaranlık heryer
Ve yağmur yagiyor.
Öyle gerçek ki yanaklarım ıslanıyor saganaktan.
Bozuk bir asfaltta koşuyorum.Birini arıyorum soluk soluğa kalmışım. Vücudum ıslak, kazağım yapışmış tenime.İnceden esen rüzgar okşuyor bedenimi . Tenim ürpermis. Saçlarım yapışmış yüzüme. Evlerin arasından kosarak kaçan Seni ,yakalamaya çalışıyorum. Öyle hızlı kaçıyorsun ki benden sesleniyorum sesim çıkmıyor. Suda boğulur gibi...Vazgeçmek istemiyorum onca yılın hasreti var sinemde... Dar sokaklar bitmek bilmiyor , donemecler, uzayan kıvrılan yollar öyle hızlı koşuyorsun ki...
Seni yakalasam, bir daha bırakmayacağımi biliyorsun. Yüzüne baksam gözlerimden gidemeyecegini biliyorum. İnadına geliyorum arkandan. Yağmur hizlaniyor.
Ayak seslerin yakınlaşıyor öyle yaklasiyorum ki sana gözyaşlarinin sesini duyuyorum. Sonra bir evin yanıbaşında duruyorsun. Dizlerini çöküyorsun. işte tam da o an bakıyorum gözlerine hiç öyle yaklasmamisim sana hiç öyle sıcağını hissetmemisim. Gözlerinin rengi, hareleri...
Titriyorsun. Saçlarından akan yağmur damlaları kirpiklerine düşüyor. uzun uzun seyrediyorum. Yüzünün o kederli coğrafyasında kayboluyorum.Hic konuşmuyorsun öylece bakıyoruz birbirimize...
Ağlamaya başlıyoruz.

Öyle ağlıyorsun ki çaresizce,ellerini başının arasına almış , öyle bakıyorsun ki yüzüme gözyaşlarını silmek istiyorum ama dokunamiyorum sana.
Sana dokunmak öyle yasaklanmış ki beynimde,
Rüyalarımı bile kontrol edemiyorum.
Seni her gördüğümde "dokunmak yasak" diyorum.
Dokunursam büyüsü bozulacak gibi her şeyin...
Tek söylediğim sana,
Şimdi diyorum sana şimdi eşit sartlardayiz.
Şimdi beni anlamanın tam zamanı.

Agliyorsun...Sesin hiç çıkmıyor...
Ağlıyorum...
//
Güvercinler uyanıyor , yeni güne kanat çırpıyor. Çatı oluklarina dolan yağmur sularını gagaliyorlar...
Yağmur diniyor.
Gokkusagina göz kırpıyor güneş.
İnsan sesleri , araç sesleri yükseliyor sokaklardan...
Hayat başlıyor.Koşuşturma, telaş ambulans sesleri, polis sirenleri, pazarcilarin gevrek gülüşleri , seyyar satıcının naraları, mutfaklardan yükselen kaşık catal sesleri...
Okullarda çalan ders zilleri...
Öğrencilerin uğultulu sesleri.
Kapatıyorum kulaklarımı...
Seni bıraktığım o sokakta kaybolusunu izliyorum. Ağır ağır başın aşağıda.
Ben uzaklaşırken senden, sende uzaklaşıyorsun benden...
Attığın her adım yüreğimin üzerinde tepiniyor sanki. Nasıl gidiş bu , nasıl tutkulu...
…..................

Şimdi o günden sonra ben uyansamda rüyamdan. Şimdi sen gelmediysen bile rüyama, eğer gerçekten bu bir rüyaysa niye onca yıldan sonra,neden uyandım ben çok derin uyuduğum bu hayattan?

Ruhların Aşkı bizimkisi. Ben öylece durup dururken sana çekildiğimde anladım.
Olmayışının aşkı.
Yarım kalmışlığın , yaşanmamışlıgın aşkı.
Bundandır rüyalarımda olman hala.
Pişmanlık değil benimkisi ,
Hatırlar mısın sana ;
" Aşk güzeldir. Hayattaki en güzel acıdır. İnsanın geçmişe dönüp baktığında yüzünde hos bir gülümseme bırakır. Kavusunca aşk olmaz" demiştim.
Yüzümde değil , kalbimde gulmektesin hala...
Ruhum senindi hep söz verdiğim gibi...
Öyle de kalacak.
Ve benim ellerim semaya dönük, dilim daima şükre açık olacak.
Seni ruhuma eş etti diye...

2019

İlham aldığım: Yann Tiersen Sur le fil piano