Garip olan ruhlarımızın kirliliği
Ve aşk çeşmesinde
Yıkanması gereken bir kir.
Elimizde, gözümüzde
Ve nihayetinde
Yüreğimizde birikir.
Sen hep sonsuz musun?
Uyudum bir düş boyunca
Alıp teninin kokusunun
Aktığı yer koynum boyunca.
Sözlüklerde şekle girmemiş
Bu gözyaşını iyi oku
Bir zaman aklında, kanında
Nihayetinde yüreğinde bu yoktu.
Mıhlanmış demirini
İyice dövüyordu
Akıp sapla samana
Karışıyor halis duygu
Ağlıyor büyük gecelerde
Yıldız toplamaya çıkmış
Kara gözleri
İnsanın
Gel diyordu
Aşk diyordu...
Kayıt Tarihi : 11.4.2021 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Türkoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/11/ruhlarimiz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!