Bir kolu sağırdı
kaldırdı elini havaya
sustu yaşam denen uğultu.
Serçe ruhlarının toprak banyosu yaptığı
boşluklar bürüdü bulutları.
-Nereye gider ölen serçelerin ruhları?
Bir kalemin yolunu kestiler dün
kırlangıçların evcilik oynadığı saatlerde.
Kenarlarından kedi merdivenleri sarkıttığım
çocuk ayakkabılarım yaşlandı.
Gençliği tattı
çocukluğu aklına geldiğinde
tanıdık bir fırtına onu da aldı.
-Nereye göçer ölen çocuk ayakkabılarının ruhları?
Elleri çocuktu.
Parmaklarını avutan sigarası
ateşe düştü, gözleri yaşa.
Kedi heykelleri olabilir mi daha çok kedi?
-Nereye göçer ölen kedilerin ruhları?
Sözü kaptı, kaçtı biri:
''Babam deli olmasaydı
beni tımarhaneye attırır mıydı? '' *
-Nereye göçer ölen delilerin ruhları?
* Foça'da yaşayan ve ''deli'' diye anılan
Mümin'in söylediği bir söz.
Kayıt Tarihi : 19.1.2006 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kader Sevinç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/19/ruhlari.jpg)
Sevgilerimle. Aydin Babayev.
TÜM YORUMLAR (2)