Ağlıyorum hıçkırarak
Hasretmişim meğer gözyaşlarıma
Dar kirli çıkmaz köşeler çekiyor canım
Azgın nehirlere bile çekiliyor da bendler
Bir beni zabd edemiyor zaman
Ne yazık ruhlar ölmüş tükenmiş
Duygular esir
Bakışlar hapis
Ya düşünceler; özgür ama korkunç korkak
Bir vücutlar konuşuyor
Apansızca hayasızca birleşip birleşip kopuyor
Her birleşme utanç
Her kopuş kayıp
Yine de uslanmaz utanmaz
Yeniden yeniden ve yeniden
Ruhlar ölmüş ağıdım bile yok suskun
Ruhlar ölmüş vücutlar onursuz
Kalpler gurursuz
Sihir büyü sahip yok artık
Ağlamalımı ağlanabildiği kadar.........
Kayıt Tarihi : 13.7.2005 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fidan Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/13/ruhlara.jpg)
hasretmişim meğer gözyaşlarıma,, belki de şiirdeki şifreyi çözecek mısra... sığınılacak yer olmadığında gözyaşlarına demir atan bir ruh hali...
ercan yazıcı(rıhtımdaki adam)
[email protected]
TÜM YORUMLAR (2)