Sanki dolunayın karanlık yanıydı yüzün
Yüzüne yüzümü vurduğum da
Derinlerinde parlayan o kutsal ışığı buldum
Işık buketlerinin ardında gizlenen
O çocuğun ellerinden tuttum
Senin tüm gizemin sözlerindeydi
Gerçek anlattıkların değildi
Anlattıklarının anlatamadıklarını sezdirmesiydi
Tümcelerinin sonundaki üç noktada buldum seni
Gözbebeklerine baktığımda
Tutunduğun tüm dallar kırılır
Puslu perde aralanır
Tüm çıplaklığıyla sırrın çıkardı ortaya
Çırılçıplak özüne kilitlenmiş
Şaşkın bakışlarım arasında
Teslimiyetin bayrağını açardın omuzlarında
Cevaplarından çok sorularından çözdüm seni
Sorularındı sana giden yolu açan bana
Artık deşifre olmuş kimliğinle geldin
Aslında gizlendiğin yürek yangınıma
Sendeki seni sevmemem di bütün korkun
İçimdeki sende öyle güzeldin ki
Yüreklerin birleştiğini sandığımız yerde
Ruhlar ihtilaller çıkardı titreyen bedenlerde
Sınırsız sevginin alevi bile çaresizdi
Ruhların üstüne şahlandığı aciz bıraktığı yerde
Aklın yolu oldu istenmesek de mecburiyete boyun eğen
kalan iki yaralı yürekti
Sendeleyerek onu takip eden
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 10:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mavi Umay Şükran Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/24/ruhlar-ve-yurekler.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)