Araftayım.
Sonsuz bir derinliğe düşürken tutunmaya çalıştığım bıçak gibi duvarlar parmaklarımı kesiyor, elim yüzüm kan içinde.
Araftayım.
Gökten uzakta, yerin yedi kat dibinde, cehennemvari bir karanlıkta deli eden sessizlikle yumruk yumruğa boğuşuyorum.
Araftayım.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta