Yıllar ömründen geçip gidiyor
Yeryüzünde bıraktığım izler gibi Gecmişim beliriyor yorgun yüzmde
Bir anlık portreye düşüyor gölgem
Ruhum sonbaharın ellerinde
Sararmış savrulan bir yaprak gibi
Hissetmiyor her nefes ömrün tükenişi
Ne kadar istese de durduramaz sonsuza gidişi
Hayal meyal tadı kaldı ilk baharın Nemli havası topragı çiğ düşmüş çayıra dalına
Bakışlar çorak yorgun
Peşimi bırakmayan ahlarım
Yüzlerce göz bakıyor gözüme
Doğduk yaşadık ölüyoruz lakin
Sahip çıkamıyor insan
Ruhlar aleminde ki sözüne
Kayıt Tarihi : 15.7.2019 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!