Ruhi Su öldü derler,
Anısını sömürürler, sömürürler,
Bunlar politikacı baba,
Hep dünya çıkarı gözlerler, ama,
Eğilmedin, kırdılar Tevfik misali,
Gelmedi dünyaya insan, sen misali,
Yaşattın, aradın, tarttın, tattın,
İyi kötü her saniyeyi yaşadın, yaşattın,
Sen aradın, arattın, buldun aslında,
Hazıra kondum ben, masa başında,
Kim mutlu? Sadece yaşayanlar,
Sömürenler, mutluluk arayanlar,
Her arayan bulamaz cenneti,
Eğer bilmezse sefaleti,
Her şey göreceli bu garip dünyada,
Mutluluğu dert, kederi sevinç oluyor da,
Adamında, yerinde, zamanında, olayında,
Keşke olmasalardı bu dünyada,
Sen öldün, hemen hemen kırk binlerle,
Onları kimse gömmeyecek, senin gibilerle,
Bu lakayt dünyada, sen ezelde varsın Ruhi baba,
Ahir zamana kadar gönlümüzde mutlu yaşa.
Kayıt Tarihi : 12.4.2009 16:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Ruhi Su öldüğü gün kendiliğinden kalemimden dökülmüştür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!