Şarkıları adına, aşkla, dinledim durdum,
Sensiz günler içinde, senli hayaller kurdum.
Kalbime seni yazdım, adını damga vurdum,
Bil ki seni unutmam, artık bunu bilesin.
Geceme güneş doğdun, sevdim adını andım,
Ay'ı gördüm, gece yarısı ışığında kaybolurken,
kahverengi gözlerinden bir hicran yarası deşildi,
ruhumun sonsuzluğuna inat yatağında yol alan.
Efsunlun bakışlarından süzülen neydi?
varlığımı kuşatan hançer silkintilerini üzerinde gezdiren.
Gözlerinin derinliklerinde kaybolurken,
Bir volkanın külleri serpildi üzerime,
Yüreğim, sensizliğin ateşinde yanarken.
Soğutamaz sana susamışlığımı,
Süper iletkenleri buz ötesi yapan güç,
Alevinde tutuşacağını bilerek, mihman olsa da!
Olmayan bir şeye âşığım, duygularda yaşayan,
İnsan bir çiçek gibdir,
Zamanı gelince solar.
Yüzen bir gemi gibi,
Sonsuzluğa yelken açar.
Hayat ise bir yıldız,
Artık bende yoksun.Benim de
sende yok olduğuma denk.
Hedefimiz yaşamaksa da,
alanlarımız farklı bulunuyor.
Farklı atıyor yüreğin. Gönlümün
engellerine çarpmadan geçiyorsun.
Bana gelen her fırsatı,
Bir kenara itiyorum,
Kör bahtımın rüzgarına,
Tam kapıldım gidiyorum.
İçmiyorum pınarından,
Aşkın Mor Denizlerinde,
Gezinirken, kalbine açık yelken,
Sahiline sürüklendim duygularımın.
Bir umut sezdirdin, bin kere sezindim.
Daldım mor güllerin bahçelerine,
Ezgin oldum, ezgilendim, ezildim.
Seni döktüm duygularıma,
Bir kat daha bindiremezsin,
Hançerlere yer bırakmadın,
Sen gelsen de indiremezsin.
Seni döktüm duygularıma,
Yandı İstanbul, sönmez gözlerinde.
Ben içtikçe, yakar bakışlarından su,
Kanar mı sandın, yanan İstanbul bu.
Çektikçe derinleşirim, içime düşen ateşten,
Masum bakışların akar, gözlerime kesiksiz.
Geceler yarılır ansızın, araya sen girersin,
Bir çocuk doğmuş annesi sendin.
Özlemlerimizi süsleyen erkek olmuş,
Adı da belliydi ben koymuşsun.
Gelişerek büyümüş, yaşı da üçmüş.
İrkilerek uyandım,
Ne korkulu bir düşmüş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!