Ruhfezanım Şiiri - İrfan Epsileli

Bedaheten konsam lebideryada aşkınla gözlerinin duldasına anne
Kirtikli yüreğimi tutabilir misin fırtınalı günde, dalgalar boğuyor anne

Şimdi ödemeli ne hikmetse aşklar avizelerin kulağında gündüz gece
Bedenimi aşkınla sar, ellerimi tut sıkıca, bırakma ne olur beni anne

Gelmiş arpalar orağa nedense gelemedim düşmüşüm yine mezbeleye
Ellerim, ellerim üşüyor, sallayamıyorum orağı gönlüme, ısıt beni anne

Alsam harap olmuş kimliğime gülümseyişini doğduğun sancılı gece
Gözlerini işlesem ilmek ilmek yıldızlara her gece, nuruaynımsın anne

Muhayyel bir uykuya daldım, ah yine bedenim sökülmüş hece hece
Uyandım pattadanaktan ellerin vardı söküklerimin üstünde anne

Recmetsem ‘oflar üfler’ içindeki dilimi, sonra kessem en derinden
Haykırsam sana olan aşkımı deryada dilsiz, yine affeder misin anne

Kendimi salıvermişim rahatın ve rehavetin kucağına gündüz gece
Mukadderdir artık, ruhum ölmüş haneperestlikle, ruhumu sar anne

İnsan bozması hayvan diyor boşuna mı sana asi olan bu bedene
Saçlarını taç yapsam düşlerime kapında köle kabul eder misin anne

Sondur desem bu tevakkuf mahalli ömrümün batan son güneşinde
Beyabanı aşsam sırtımda seninle ödeye bilir miyim hakkını ey anne

Salamura vursam âmâ gözlerimi mahcerinden taşmış göz yaşlarınla
Hayırsız bak hala kıvamına gelmemiş, bir daha ağlama olur mu anne

Donatsam bahçemi güllerle, kuşatsam etrafını zülfarislerle saçların diye
Dolasan kolunu gerdanıma sonra çeksen kalbinde dara ruhfezasın anne

Dokuz ay taşıdın kocaman bir hasretle aydınlanan o karanlık denizde
Birazdan girsem sonsuz karanlığa, yine sevginle aydınlatır mısın anne

Dün şefkatinle kundağa, bugün beyaz kefene, ellerinle koydun kabire
Bak üşürüm hasta olurum sonra, soğuktur orası toprağımı bol at anne

Gülümseyişin reyhani işlenmiş gülşen cemaline kıskanıyor huriler bile
Ayaklarının altında boyamışsın cenneti yeşile, al altına çiğne beni anne

Dualarımdasın: yarın mahşer günü sağ elime tutuştursunlar günahlarını
Sende berzahtan cüzzamsız uyanmam için yalvarır mısın Rabbim’e anne

Sarılmışım sonsuz fakat Efendimiz haber veriyor ayrılacağız mahşerde
Lehimlesem kıyamet günü ellerimi ellerine, ellerimi bırakır mısın anne

Yarın hesap vereceğim o büyük hesap gününde avare ve aşüfte halimle
Ellerin iyi bilir süveydalarımı, ellerin olmadan ne cevap veririm anne