Rûhfeza Şiiri - Yusuf İslam Akcan

Harabeye dönmüş hayatımda dayandığım son duvar,
Sen o duvardaki saksıda açan tek ortanca çiçeğim,
Solma diye güneşi zaptettim içimde bir korku var,
Susuz kalma diye gökyüzüne yağmur bulutları ekeceğim.

Çok yoruldun biliyorum takatin de bir hayli bitmiş gibi,
Yalnız kaldığın karanlıktan aydınlığa çekeceğim seni,
Felek seni tüken diye bir uçuruma itmiş gibi,
Sonsuza kadar yaşa diye yüreğime ekeceğim seni.

Çocuklar gibi şen oldum kurulunca gönülgâhına sâyende,
Bir bilsen ne de mesudum kör talihim şimdi müzehher,
Gözlerimde bir ışıltısın biraz tevazulu biraz da nâzende,
Tebessümlerin ruhuma nakşettiğim en kıymetli mücevher.