Ruhevza Şiiri - Hüseyin Ahmet Sarwari

Hayret ettim, düştüm yollara
Yaralandım, düştüm kollara
Sanma gamsız, yordamsız ayyaşım ben
Gözler kadehinden içmek muradım
Saki elinden aşk ile sarhoşum ben

Yağan yağmur gül yeşertse
Etrafın sarıp ansızın bülbül öterse
Güneş ihtişamından korkup tez giderse
Mehtap çehrene duyduğum aşk içindir

Aşık ayrıdır hiç yare varmaz
Divanedir hiç zerre durmaz
Maşuk her an bulunsa kıymetlenir mi
Ayrılık varsa şayet her an aşk içindir

Görmez gönül biganeyi
Neylesin meyhaneyi
Mesken belli kervancı malumdur
Yolum derya da olsa azmim aşk içindir
 
Güneş doğdu, malum tanyerinden
Kirpiklerin canım, vurdu can yerimden
Öldüysem cefandan yaşarsam vefandan
Yandımsa da söndümse de aşk içindir

Ey yüce varlık ki ecramın mıhlanmış gönlüme
Öyle bir sevdalısın ki dünyalar gözükmez gönlüme
Zulüm olsan sefa olsan müptelanım
Gelen sefa da cefa da aşk içindir

Sen orada ben burada
Sırrın sözü olmaz orada burada
Muhayyel sesin ki endamımı sarmış
Senden öte bir gürültü istemez
Sükutun kelamı aşk içindir

Abidin’dir ilmi kal ey ruhevza
Ne bir ses var ne bir nale
Tercümanım ilmi haldir ey ruhevza
Asara bir bak da aşkının var mı nihayeti
Yazılmış her bir figan yalnız aşk içindir ruhevza
 
Maşuk hep neden bihaberdir açtığı yaradan
Aşığın sessiz giryesinden habirdir yaradan
Halim düştüyse yorgun çehremse solgun
Lahza lahza özlediğim aşk içindir ruhevza

Senki bende bir başka alemsin
Alemler içinde en güzel köşemsin
Yazdığım her mısradan taşan ey beytülgazel
Yaktığım her bir gazel yalnız aşk içindir

Sevmek derler ya hani ibadettendir
Sevmek deryası bu canı gönüldendir
Gönlü neyleyeyim eğer yoksan içinde
Sabrım canı veren canana duyduğum aşk içindir.