Ruhdeşim Şiiri - Muhammed Akbulut

Sen benim ruh deşimsin ruh eşim
Sinir eşiğimsin hayat beşiğimsin
Prangama avlusun terime avlu
Hapishaneme pencere aşıma tencere
İnsan kendinden geçiyor sevince
Bana kollarını açtın ben kendimden geçince
Anlayamazsın kadın damağımda kaldı tadın
Önüne gelenin elini tuttun beni bir saatte unuttun
Kabül de sevgiye açtım bunu akl etmedin
Herkese sarılan birisin ama bu sarılmanın bendeki anlamını fark etmedin
Kapında keştim aklımı aldın başımdan
Cennet kokusu aldım saçından
Hadi şimdi siktir git çekil başımdan
Beni anlayamazsın ben düzenli hayatıma geçmeden kaç kez dağıttım bilgin yok
Sıkıcı hayatım var insanlardan soğudum
Tanrının cennetinden senin yüzünden kovuldum
Ben her ayrılığı bir şiirle kutladım
Bugün kalbimi yokluğunda kutsadım
Kirli ruhunun ihtiyacı var vaftize
Bana ihtiyacın var aklınla bilmesen de
Aşk bu kazananı yok kaybedeni çok
Onu öldür kalbinde bir celsede
Şimdi defol git ve asla beni sevme
Ruhuma dağılan mikrop gibisin
Emek verdiğim ilacıma zehirsin
Nasibimi kesen bir zahirsin
İftarlık çayımdın
Odandaki duvardım
Uyuduğun uyku
Gözünde bahardım
Camında tozdum fotoğrafında poz
Şimdi yoldan geçen bir kedi kadar bir yabancıyım kafana esince sever iki dakika sonra unutup gidersin
Neşemdin şimdi ömürlük kedersin
Mutlu ol ama bir gün Tanrı seni kahr etsin
Kul hakkıma girdin gül bahtıma derken
Bağrıma saplanan hançersin
Ne olur defol kalbimden zihnimden hatta şehrimden hatta ülkemden
Seni severek vatana ihanet ettim
Hiçbir kelimemi anlamayacak kadar cahilsin
Hayatı öğrendiğim bir alimsin
Canım çıktı seni yazarken
Yaralarım senin elinde azarken
Yanağına kondurdugum bir öpücük kadar masum değilsin
Köprüler yıkılsın ve sen karşıda kal
Otobüsler yansın de çarşıda kal
Yaşlandım artık ve bir kalemim diri
Hayatta değer verdiğim tek şey sevgi
Biraz da bilgi
Görmediğim tek şey ilgi
Sevgi açlığı olan bir insana sakın bir daha dokunma
Benim gibi başka bir garibanın ahını alma
Evlen bir kekoyla kendi kalbinle kalma
Her tokat yediginde beni hatırla
Bir nefes olsun görüşmemek üzere sana elveda