Ruhani Aşktan Üstün Değilsin Artık Yar

Ben bir gece üşümüş
Yüreğine kadar gelmiş
Pencerene konmuştum yar
Gördüğün halde beni içeri almamış
Titreyen bedenimi fani bir kalbe bırakmış
Pencerende o gün beni öldürmüştün yar.

Gözlerinin perdesinde süslü bir boncuk tanesiyken
Sen keyf-i alaya teslim olmuş,
Arş-ı alaya meydan okumuştun yar.
Bütün fani bedenler sana mezar olsun diye,
Kendimi ruhani bir aşka gömdüm yar
Şimdi ben şefkatinden mahrum kaldım ya,
Görki artık sende ruhani aşktan üstün değilsin artık yar.
Varsın işitmiyeyim sesini,
Varsın dokunmayayım o kadife tenine,
Varsın bakmayayım o hayat dolu gözlerine,
Bir yer varki göğüs kafesimde,
O bana yeterde artar bile yar.