Ağaçlar mı dökülür hep.
İnsanlar da dökülür kirpiklerinden avuç içlerine.
Kimine manasızdır artık ömre gelecek bahar.
Bedenden ruha geçmek diye bir şey daha var.
İnsan mevsimini asıl burada arar.
Öyle bir mevsim ki
Yazı, kışı, sonbaharı olmayan.
Sadece ilkbahar.
Beyaz.
İlk göz ağrısı.
Gönül sadece onu arar.
Gerisi toprağa yar.
Kayıt Tarihi : 16.2.2023 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!