Olmayacağa inanmak ruhu çürütür
Sen zorladın bu ruhun umudu büyüktür
Bilemedi gönül umut ona hep yüktür
İnanmak için gönül hep kör kütüktür
Bilmem bu gönül nasıl hep tutuşur
Hasretle gönül nerede kavuşur
Ruh hep bu korla neden buluşur
Gönül hep imkansızla vuruşur
Ruhun yarı yolda kalınca anlar
Hep çaralerin dibine dalar
Olmadıkça ruh karalar bağlar
Sevilmediğini gönülde hep yankılar
Sevilmek ne nail bir histir
Araması yaşanmasından basittir
Kılıç gibi keskin ve erler gibi naiftir
Yükü ağır olsa da yürekte hafiftir
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!