Ruh Tufanı Şiiri - Ismail Kılınçaslan

‎ ...ve ruh gemisine bir kadın da aldı.
Aşk da yaşamalıydı.

Tufanın başlaması için bir kadın şarttı
Geminin yürümesi için de su.

Her şey hazırdı artık.

Ve adam sevdi, kadın ağlattı.
Sevdikçe ağladı adam.
Merkez üssü sol göğsü olan depremler yaşandı.
Sonra,
Gözyaşlarıyla gemi yol aldı...

...

Tufan dindi,
Kadın gitti.

Ruh, ağıtlar yaktı gemisinde,
ısınmak için.

Başsağlığına geldi melekler,
Ölen duygulara yas tuttular.

Mikail şaşkın, dur diyemez yağmurlara,
Gözlerden yağdığında.

Cebrail üzgün, indiremez mutlu bir haber,
Kadın gitmişse eğer.

Azrail sessiz, orağı kesmemişti bu aşkı.

Israfil kararsız, üflemeli miydi Suruna
Her şey bitmişse eğer...