Hani uzaklarda olduğu gerçeği her gün yaşıyorsun,
Yine de elini ufuklara uzatıyorsun.
Elini tutmayacağını bilmene rağmen!
Ve ellerinin sıcaklığını yine de hissedebiliyorsun.
Her an hiç çalınmayan kapıdan içeri gireceğini hep bekleyip de ama aslında hiç gelmeyeceğini bilmen gibi,
Ama o hep gözlerinin karşısında oluyor...
Nereye baksan nereye gitsen hep gözlerinin önünde.
Sanki beden senin içindeki ruh ruhu,
Ne yapsan ne etsen hep bir boşluk bir türlü için dolmuyor.
Çünkü dünyadaki hiçbir şey onun gibi olmuyor..
Kayıt Tarihi : 17.10.2021 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!