Ruh neylesin Şiiri - Ali Tipi

Bir cümleye halk eyledin her kulu
Değer kattın kainata bir ruhu
Yazdığın kalem ile dedin ki oku
Okumayı bilmeyen kul neylesin

Aklı selim olsa Şaşmaz o zaman
Kul ağlıyor Acun selde bir zaman
Kainatı hizmet verdi yaradan
Görmeyi bilmeyen göz neylesin

Kelimeler birbiri ardınca sıra
Gelen gidecektir gelince sıra
Geleceksin sen de o meçhul sırra
Gitmeyi bilmeyen kul neylesin

Boşa geçirdik Ömür dediğin nakışı
Göremezsin bilmiyorsan bakışı
Yağmurlarla geçirdik her kışı
Islanmayı bilmeyen ten neylesin

Ufuktan Güneş doğdu yüzümüze
İlahi Nur değdi gözümüze
İnanılmaz ki artık sözümüze
Dinleyecek yok derdi dil neylesin

Uyumaz ki gözler bitmez ağıtlar
Akşam olur hüzünlenir saatler
Dinledim dinledim arttı vaatler
Tadılmayan huzuru hal neylesin

Yola koyulduk menzile ayak yalın
Yalın yürek sarmaladı sevdalın
Salın doldu uğradılar yolcun
Geri dönmek isteyen ruh neylesin

Günahı çok aff bekleyen insan
Kısmet olsa gitsen yer mekan
Kim derse ki zulme gelse bir Eman
Acımasız zulüm kar kul eylesin