Ruh Karmaşa'sı Şiiri - İshak Yılancı

“Kemiğime dayanan bıçak yaralarıma bile
Acıttığı için gücenmedim”
Nefretini sevgisinde saklayan bu kamile
Bütün nefretlerimi kusuyorum

Sevgiler birer yalancı diyen bir cahilim
En büyük servetim; nefretim
Kamilin sevgisi mahşere kadar
Benim nefretim bir ateş cennette de yakar
2
Şeytanın günahı asilik,Ademin Havva
Havva’nın ise elma
Peki nedir günahı
Nedendir ateşin cehennemde yanması

Kendi kendime el cevap
Ateş yanarken eder sevap
Cehennemdir onun cenneti
Yandığı Allah’ı,yandığı sevgilisi

Fuzuli yanmaz ki fuzuli
Yanmak sevmektir ne bilir tabip

Son kez ederim sual ey kendim
Herkes gülken ben dikendim
İnsanlar her biri bir çeşit
Neden ben olmadım eşit

Bir sevdam vardı arafta
Kavuşmamız ne ankada ne kafta
Şu ermeni şu kürt
Şu Müslüman şu Hristiyan hep yafta

Sevdalardan ayrılıktır payım
Kimi sevdiysem kimsesiz kaldım
Aylardan güzdür ayım
Baharlar bilmez beni
Baharlardan yağmur çaldım

Sorulardan cevap çalmışım
Gülden kan almışım
Ölümler bilmez beni
Ölümlerden can almışım…

(2011)