Ruh Kalır Şiiri - Mahir Hintoğlu

Her daim bir ufuktur bedeninde can.
Sanma canına senettir yürekteki kan.
Ölüm gelir yanına yatarsın mezarda yan.
Karlar erir suyu kalır, vücut ölür ruh kalır.

Nefesi sıhhat sanıp sarılma maddiyata.
Hüzün gelir vurur kalbi bir anda.
Ne yapsan dönemezsin dünyaya.
Ateş ölür közü kalır, vücut ölür ruh kalır.

Ölüm bir borç, ödenecek vaktinde.
Lakin bir kapıdır o, esaretten özgürlüğe.
Malın gider, adın kalır geriye.
Dağlar devrilir toprak kalır,vücut ölür ruh kalır.

Aldanma dünyanın yalancı endamına.
Kulak ver özündeki o hoş sedaya.
Beden bir nimet ayrılık zor ama.
Bulutlar yere iner mavi gök kalır,vücut ölür ruh kalır.