Ruh Halini Sevdim Şiiri - Uğur Oğuz Şahin

Sen benim güneşim
Bazen kuruyan çatlak çatlak toprağım
Sen benim yağmurumsun
Bana yağmanı hasretle bekliyorum
Ben seni sevmeye mecburum
Güneşin ısıttı beni hâlâ o sıcaklıkla yaşıyorum
Gözlerim hep nöbette hep seni beklemekte
Hep gökyüzünde duada
Sensiz sabahlardayım
Yağmıyorsun bir türlü hâlâ bekliyorum
Şafağın aydınlığını beklediğim
O geceler kucağında
Kör olası yine yoksun neden bu ıstırabı bitirmiyorsun
Bir çığ almış başını sarmakta dört bir yanımı
Soğuk geceler şimdi nerde o sıcaklığın
Gözlerindeki o yangın nerde
Mecburum seni sevmeye sevdim işte bir kere
Belki de ölümüm olacaksın
Bilmem ki sen hâlâ farkında mısın
Saatlerin akrep ve yelkovanındaki takıntımsın
Bir sevgi bahçesinden kopardım seni koklamak için
Hâlâ genzimden çıkmadı nefesim
Ta içerlerimde
Bedenimde bir iksirin var
Bitmiyor sana sarhoşluğum
O güzel yüzünde çocuksu gülüşünde
Her derdi unuturum
Ne kadar da mecburum desem
Ölümüne de sevsem
Günün birinde
Bir siyah gül koyacaksın önüme
Bekliyorum
İşte kaderimi tayin ettiğin o günden sonra
Bir kere daha yıkıldığımı görme
Ardına bakmadan git
Ama unutma hatıralarımızı
Ara sıra da olsa
Getir aklına
Ben hep gizemli ruh halinle hayal ettim
Sevdim seni
Yaşamak varsa
Yaşatmaksa yüreğimde her şeyini
Her şeyin unutulsa da
Unutmak mümkün değil o ruh halini