Ruh Halim Şiiri - Adanın Günlüğü

Keyfederiz alemde....Alem neyin içinde. Bir küçük kelebek olsam konsam çiçeklerine. Beni en çok sen anlarsın. Yok desem de hep varsın.

Uzaklar yakın olmaz.Bu işin adı konmaz. Ne senin benden haberin olur.Benim zaten hiç olmaz.

Gel gezelim alemi. Bir tatlı tebessümde. Çok yanlış anda karsılaştık. Sen işin gücünde ben hayatın dibinde.

Gülmeye takatim yoktu benim hiç o zamanlar. İkokul birdeyken önüme genel tarih koydular.

Zoru başarmak zorundaydım başka çarem yoktu ki.Ben huysuz sıpa iken oldum alim bir kişi.

Çileler bembeyaz yaptı genç yaşta saçlarımı. Bu kadar iş var iken oyuna vakit kalır mı.

Beni affet bir deli kız geçti burdan de. Babası halef bulamayıp bu kızcağızı seçmiş de.

Şimdi dingin sularda ufukları gözlerim.Çayım sigaram ve bak değersiz sözlerim. Anne olmak dedi annem yaptığın en büyük iş. Saymadı ne onur listesi ne öğretmenlik diye bir iş.Herkes anne olamaz diye de ekledi övdü beni. Ben artık bu sularda durgun durgun bir gemi.

Ha istemiyor mu canımız daha rahat. Ben kim diyorum ,hayatımda gördüm mü rahat.

Çileli ömrümde gülümseten bir sayfa. Bırak öyle kalsın.Açıp okurum ara ara. Ama benim yolum iki kişilik. Kalmadı ne dizde derman ne idare edecek kişilik.

Bazen diyorum oğlum bana bir kahve yapsan. Bazen de sohpet arıyor iki satır insan.

Herkes yuvasında hür yuvasında mutlu. En başta ahdettiğim gibi öbür alemde herşey. Cenneti hakedersen sevdiklerimle ne kutlu.

Hamdolsun halimize ve sevdiklerimle hep kalbim.

Veda edemiyorum ilginç bir yazı oldu. Boşverelim geçmişi ne olduysa oldu. Ben güvenimin tamamını borsaya yatırdım bir zamanlar. Battık ki ne battık ne elde ne avuçta var. Damla damla insanlara güven biriktirdim. O sularda bir gemi ve ömrüm ikindin.