Ruh Halim Şiiri - Mehmet Raşit Er

Ruh Halim

Bir gölge geçti önümden
Sokak lambası titredi
Yalnızım bahçemde
Nar ağacım çiçeksiz
Ben sevimsizim
Pembe düşler ıramış benden
Gülüşlerim eksik
Yetimim
Öksüzüm
Renklerim kaybolmuş
Mayıs ayının sis'inde
Gri boşluklar çoğalıyor önümde
Suskunca duruyorum
Ellerim tütün de
Sigaram sönüyor
İçimde bir ürperti büyüyor
Kimliksiz bir sancı gibi
lüzumsuz bi sızı iniyor yüreğime
Annem düşüyor aklıma
Bu kuzguni Mayıs gecesinde
Korkmuyorum
Ağlamıyorum da
İçime "doğru" kanadığım doğru
Sadece annemi özlemişim
Çılgınca
Biliyorum biraz da;
delirmişim
O'nu arıyorum her yerde
Ruh halim biraz gri
biraz şizofreni
Rüyalarımda konuşan annem
Mezarında sessiz...

10 Mayıs 2020
Mehmet Raşit Er