Ruh Gibiyim Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Bir ruh gibiyim.
Bana birşeyler anlatıyor bakışlarım.
Karşımda dağlar içinde, sevdalandığım dağlarım.
Ve!
Ormanlar içinde ormanlarım.
Pınarlarım.
Sonra!
Ormanlar içinden, çağlayarak akan ırmaklarım.
Ve bir çınar gölgesinde uyurken,
Bana ninni çeken kuşlarım.

Bir ruh gibiyim.
Bir korku var yüreğimde.
Düşünüyorum, beni ben yapan sessizliğin içinde.
Neler, neler var, hayallerimde bir bilseniz.
Şimdi;
Memleketimin her köşesi, gözlerimin içinde
Her yeri, birbirinden güzel
Unutamadığım yıllarımdan, bir tatlı anıdır bende.
Şehir, şehir dolaştığım yıllarım.

Bir ruh gibiyim.
Taş kesilmişim, dağların karşısında
Nedense,
Bir türlü unutamadığım bir sevdada takılı hala aklım
Sanki son günlerimi yaşar gibiyim.
Böyle bir hüzün, yaşamadım hayatımda ben
Gayrı, yavaşladı kalp atışlarım.

Bir ruh gibiyim.
Sessiz ve sukunet içinde karşı dağlara bakarken
Mecalim yok, kalkmaya yerimden.
Kim çağırsa beni;
Dalında kurumuş bir yaprak gibi hissediyorum kendimi
Öyle geçmişim ki kendimden
Dağlara bakarken, buz kesmekte bakışlarım.