Ruh Elması Şiiri - Ayşe Uçar

kendi içinde bir oda saklar evren
mor ve turkuaz ışıkla duvarları titreşen
ay gibi yansır ışığı yalnızca hissedilir
ritmik fısıltıları uçuşur rüzgârların
ipek kanatlarında

dokunamaz bize zaman
geçmişin küfü ve geleceğin buğusu arasında
orada rüyalar bekler
ikimizi

her an bir değişimi kucaklar kainat
ama ruh elması içimizde kalbimizde saklı
hep parlar sonsuzca

zihnimizde küllenen bir parça umut
kalbimizde yeşeren bir parça özlem
bazense bir gülümseme
ruhumuzda kırılamaz
ufalanamaz

her dokunanın kalbine küçük bir iz bırakır

sessizliği çoğaltır an
kim bakarsa baksın kendi ışığına yürür
öyle bir bakış ki
yeter o an-ı sonsuzca yaşatmaya
kalpleri hafifletmeye

hisleri çoğaltıp bir melodiye dönüştürür
yıldız tozu gibi parlar gecelerde her nota
ve zamanın içinden geçer her ruh
aşkla usul usul

arada bir odanın kapısı aralanır
bir hayal girer bir hayal kaybolur
sadece bir ışık yansır bir anı dokunur
bir rüya bir masal usulca havalanıp
geçer

ö n ü m ü z d e n

ama
kimse bilmez kimse göremez
evrenin dudağındaki o efsunlu gülümsemeyi
ikimizin yaşadığı ikimizin bildiği
o giz an-ını yalnızca
yalnızca biz
biliriz

2612202523:28