Ruh Çığlığı Şiiri - Gülay Yıldız

Bir şehrin ışıkları gibi
Bulut ardı şenliklerim var...
Grup rengi gibi çoğul,
Acıların şehrime düşüşleri...

Hayatın en uç köşesine sıkıştırılmış bir ruhun
Gün içi gülücük sayıklamalarından ibaretim
Gülücük söyleniyorum,
Sonra susuyorum derin,
Derin bir yokluk sessizliğim..

Zaman aşımından yenik yaşamım,
Yetiştiremediklerimden bitkin...
Dudaklarımdan dökemediğim sızıların,
İçimdeki deviniminden susuşlarım...

Susuyorum hayata sessiz!
ve susuyorum kadere,
Dilim kalemim kupkuru...

Kalanlarımı anlatabilsem,
Koca bir dağ olur acım!
Ne sözcükleri yığdım da dudaklarıma
Anlatamadım...

Gülay Yıldız
13.05.2009