Ruh bozumu denilen, zamanlar var.
Yorulduğunda insan,
Beyaza bakmak farz olduğunda,
Dizler başka kırılır, doğrunun otağında.
Bir azizedir şimdi güzelliğin.
Kulak memesi kıvamında.
Gerdanın söyler bana
Ne kadar asillik varsa..
Cennetin aralık kapısıdır,
Göz kapakların.
Içinden bir bakabilsem,
Acep varabilmek mümkün olur mu.?
Sen gibi o şuh makâma.
Parmak uçlarını seviyorum kadınım,
Ve kızıllığından sıyrılırken dudakların
Her dokunuşun da, bir acımı onarır.
Gergefinde bir ignedir yakamozlar,
Her batışında ayın.
Ruh bozumu denilen, zamanlar var.
Şarap olacak kadar, dem bulmuş topuklarda..
9 temmuz 2018
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 13.12.2018 08:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülgün Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/13/ruh-bozumu.jpg)