Yaratılışı noksan kan parçasıydı,pıhtıydı;
Rahimde bir yavruydu; çıkıp süt emer oldu;
Bir çocuk/cağızdı,ergenlik çağına geldi.
Sonra ona,duyduğunu belleyen bir gönül,
Söyleyip konuşan dil,bakıp gören göz verdi
Duyup gördüğünü anlar,ibret alır,
Kötülüklerden kaçar,kaçınır bir hale getirdi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta