Sen ağladın
Gül öksüz kaldı
Ben ağladım
Güller çoğaldı
Ruh beden de yetimdi
Geldin ağıtlarına
Yüreğim güneşini dağladı
Can tükeniyor
Kan
Gözlerimden süzüldü
Ölüme direniyor
Adımlarım
Parke kaldıırımların terkesinde
Sonsuzluğu deniyor
Bendeydin-oysa-
Senin için-ellerini tutamıyorum ya-
'Öldü' deniyor
Öylece duruyorum
Belki bu-yokluğuna
Öksüz bir
Duru yorum
Ah bir bilseler
Bir bilseler
Nedir o
Üstünde ki beyaz elbiseler?
Yokluğundan
Kuduruyorum
Gerçek bu
Ben çağladım
Güller çoğaldı
Sen ağladın
O toprağın altında
Dil sözsüz kaldı
..........
Gül öksüz kaldı.....
Kayıt Tarihi : 28.12.2008 20:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!