1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Gecenin geç vaktinde bu rüzgarda at koşturan kim?
O dörtnala at koşturan çocuğu kucağında bir Baba:
Evet o, oğlu kollarında,
Ona sıkıca sarılmış düşmesin, üşümesin diye.
Oğlum, bu yüzünde beliren, gizlediğin korku nedir?
Bak,baba, görüyormusun Ruhların Avcısını?
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta