1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Gecenin geç vaktinde bu rüzgarda at koşturan kim?
O dörtnala at koşturan çocuğu kucağında bir Baba:
Evet o, oğlu kollarında,
Ona sıkıca sarılmış düşmesin, üşümesin diye.
Oğlum, bu yüzünde beliren, gizlediğin korku nedir?
Bak,baba, görüyormusun Ruhların Avcısını?
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta