Ruh Adam Şiiri - Kara Kaplı Nizami

ölüme giderken
korkmazsan ölümden
varlığın bir şey ifade etmiyordur derinden
güneşe bakıp ışığı görüyorsan
için ısınıyorsa hafifçe
gölgene bakıp hala ayaktayım diyorsan
alın terini siliyorsan eliin tersiyle
belki yaşıyorsundur ruh adam

adın siliniyorsa toplumdan yavaşça
diğer insanlar gibi köle olmuyorsan
bir ekmeği paylaşabiliyorsan dostlarınla
sen ölmemişsindir ruh adam

askeri okuldan atılmış
bir arap subay yüzünden
kalmış yalnızlığında gecenin ıssızlığında ruh adam

öğretmenlik yapacak
orhun çıkacak yüreğinin derinliğinden
yalnızlığının sol cebinden çıkaracak
kanlı kalemini
işkenceler srgünler türküler
adsızlaşacak ruhsuzlaşacak

parasızlık vuracak arkadan
dostlar adsızlaşmasını isteyecek
tercümeler yapacak
o ruh adam olacak

işkence ona bir kalp sancısı bırakacak
bir sabah nerdeyse kalbi fırlayacak
uyanacak sonsuzluğa ruh adam
kısacası bugn yolların sonu
ve itler bile gülecek kimsesizliğimize
sırtladı kırk yiğit bir tabutu
kürşad en önde