Ruh, yemin verenlere Rab hatırlatmasıdır;
Evliyalaşanların rüya zannetmesinde…
Ruh; bekleyişleriyle bilinmezlikten öte,
Tek tadımlık bir tattır boyutlar üzerinde…
Ruh, Rabbin bilinmesi, nefsin sıfırlanması,
Varın açılımında, ölüm başlangıcında…
Ruh, Rabbimizden özdür, yaratıldığımızdan,
İpuçları çuvalı bir merdiven dibinde…
Veyahut boyut dışı mekân ortamlarında,
Miraç anılarıdır, hatırlamadığımız…
Çünkü ruh bilinmezlik, bilim ile tatlanan,
Bekle denilen şeydir yaratan karşısında…
(2016)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 10.5.2018 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!