zamanla gözlerin yaşarır
hayat bilmediğin zamanlarda
bir cami avlusunda
bir musalla taşında...
sorarlar önce bunun
kimi kimsesi var mı diye
varlığıyla yokluğu olan ruhunun
helalliği alınırken
ön safta pişmanlıkları
ikinci safta yapamadıkları
ve arka saflarda sevdikleri
yine de iyi bir insandı
diyen yokluğu ve varlığı
şimdi kimi gömeceğiz bu toprağa
ruhunu mu bedenini mi?
sen ölümün ne demek olduğunu bilmezsin
ölüm sana göre
çok uzaklarda yaşıyormuş gibi mi?
Fatma Saylak
Kayıt Tarihi : 19.12.2019 18:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Saylak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/19/ruh-102.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!