Ruda Şiiri - Kemal Sakan

ruda ve inancımın gerdanında bakır tozları
işlenmemiş cevherin suskun matemli yalnızlığı
tanrıların uslanmaz av işaretleri sırada
ve kılıktan kılığa giriyor güzellerin mezbeleliği
çevirim bitecek sanıyorum kafam dalgın şimdi
ölü bir sürünün fiyakalı yorgun piçleri
işte işkenceniz ve biraz daha uzatıldı süreniz
beni de öldürün ve yok sayın ağzımdaki kutsal cevheri
küfürden alevler ısırdığınız hayat ve
sildim işe yaramayan tüm ezberleri çünkü çok acı
çocukların dalları kırılan ağaçtan inancı
uçurdum ve bu yüzden boynumla birlikte öz gerdanımı