Sıra bana geldi rubailerde,
Coşarım, taşarım rubailerde.
Zamanı dörtlüğe sığdırmak için,
Zamanı aşarım rubailerde…
Ezelden gelir, ebede giderim,
Bir garip yolcuyum kime ne derim!
Zaman ötesine geçer dururum,
Aklımı başımda zor zaptederim…
Gülelim, bu alem ağlamaya gelmez,
Ararsan dağdır dertler, sormaya gelmez,
Olmakta olana gücün yetmezse eğer,
Kadere yaslan, fazla sorgulamaya gelmez..
Allah katı ilahi boyuttur göremezsin,
Yerde mi, gökte mi nerededir bilemezsin,
Cuz’i varlıksın, külli varlık sana görünmez,
Öyle bir muammadır ki, sırrına eremezsin…
Evrende her şeyle beraber sen de dönüyorsun,
Kainat dönmeye programlanmış, bilmiyorsun,
Öyle sonsuz bir uyum var ki, ilahi düzende,
Gönül gözün kapalı o yüzden görmüyorsun..
Sevgi öyle bir şifadır ki hastalara can verir,
Paylaştıkça çoğalır, yaşama anlam verir,
Sevgisiz gönüller çorak toprağa benzer,
Ne sevecek can verir, ne de bir canan verir…
Tanrım nasıl yarattın bunca insanı tip, tip,
Uslarında nasıl fark yarattın ey yüce sahip?
Hikmetinden sual olmaz ama neydi muradın?
Hepsi başka bir alem, hepsi başka bir garip,
Biz daha şiirle eremedik murada,
Şiirden daha güzel var mı dünyada?
Hele besteye bezenmişse dizeler,
Sema yaparak uzanırsın Tanrı’ya…
Ete kemiğe büründün, Adem oldun dediler,
Ruh ve akıl verdiler insan oldun dediler,
Eleştirel akılla hikmeti sorgulayınca,
Sen her şeye karışma, fazla oldun dediler…
Şiir Tanrı dilidir, ibadettir insana.
Şiir sevgi selidir, saadettir insana.
İlahi bestedir şiir insan makamında,
Aşıktır, sevgilidir, zerafettir insana….
Şiirle başladı hayat, uzun süre söylendi,
Sözler mayalandıkça, şarkılar bestelendi,
Asumana salındı nağmeyle avazeler,
Şarkılarla türkülerle ömürler tazelendi…
Dün gece cennet ile cehennemde dolaştım,
Huzuru mahşerde cansız canlarla karşılaştım,
Sen neden geldin ölmeden buraya dediler,
Çığlık çığlığa kaçtılar, ben de uzaklaştım…
Tekamül ettikçe ruhun özüne bulaşırsın,
Yunus’un, Mevlana’nın katına karışırsın,
Veliler, nebiler semada karşılar seni,
Zaman ötesine geçer, Allah’a ulaşırsın…
Tekamül etmezsen hayatı anlayamazsın,
Başına her geleni kadere bağlayamazsın,
Hayat bir ibret sahnesidir, düşünsene biraz,
Her şeyi sen yaptın, kimseyi suçlayamazsın..
Kayıt Tarihi : 24.12.2009 22:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!