Rubailer N 2 Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Yıldızlı karanlık geceler gökte hilalsin
Dil-bâz uyanırken gece mihr uykuya dalsın
Gündüz seni rencide eden hissleri terket
Vechind olan hulki güzellik sana kalsın.

Dil-bâz = gönül eğlendiren Mihr = güneş Hulki = tabii

Bir kalpazan isterse bulur kendine dengin
Kezzâb bile en sonda verir sâhici rengin
Bir mahkemenin bir suçluya söz verdiği günde
Lafzıyla eder belli, şahıs kendi mihengin.

Kezzâb = yalancı

Kânunlara hâkim kaderin sistemi düzgün
Bir kısm yaşayan memun iken bazısı küskün
Lâkin feleğin rücatinin hâli bilinmez
Gam görmeyenin kendi olur gam-zede bir gün.

Rücat = dönekliği

İnsanlara âdil yüreğin sâlim olursa
Hürmet gören Eyyûbi Salâhaddin olursun
Emvâli kadar nefsine, akl hâkim olursa
Kârûn gibi mesrûr yaşar zengin olursun.

Sâlim = sağlam ve kuvvetli Emvâl = mal mülk