Rubailer:Erdal Ceyhan Şiiri - Erdal Ceyhan

RUBAİ 1

Ölürsek de ölürüz dostlar sağolsun
Boşalsın kadehler eller sağolsun
Molla her gün cehennemle korkutma
Bizi orada öven diller sağolsun.

RUBAİ 2.

İşte geldik gidiyoruz, meyhane şen olasın
Küskün geldik şenlendik sen de gülşen olasın
Nice ağlayanlar geçecek bu mahalden
Sonunda penceredeki kasede çemen olasın.

RUBAİ 3.

Vardık işte yokuz sonumuz kara toprak
Arasak tarasak azraili nerede bulsak
Azrail yok da mezarcı başı burada
Mezarcıya rüşveti acaba nasıl sunsak.

RUBAİ 4.

Ucu var bucağı yok bir garip alem
Bu garip alemde yaşar bir garip adem
Elini ayağını bağlamışlar ağzı geveze
Durmadan dırdırlanır bir güzel badem.

RUBAİ 5.

Heyhat ettik,eyvah ettik Hayyamı yadettik
Bir güzel adem için içten feryat ettik
Hayyam mayyam der iken ukbada
Bir güzel günü de berbad ettik.

RUBAİ 6.

Doldur bu kadehi bir daha çekelim
Mezarın gölgesinde bir hasbıhal edelim
Biraz sonra mezarcı başı gelecek
Çiçeklerle, güllerle arzıhal edelim.

RUBAİ 7.

Dünya, münya bunlar hep avare
İnsanlar aslında dertlerden azade
Kap şişeyi, dök meyhaneye
Görürsün o zaman nasıldır bade.

RUBAİ 8.

İçtin içtin, masanda ağyarı buldun
Ufkun aydınlandı rüyayı buldun
Bersamlar içinde ağladın durdun
Dertlendin içlendin ama o yârı buldun.

RUBAİ 9.

Heyhat hiç dost yokmuş, diye feryatlar ettin
Şiirler yazdın, dörtlükler düzdün inlettin
Feryadı figanın geç değil mi ey bre gafil
Bunca yıldan sonra, niye zalimi zikrettin.

RUBAİ 10.*

Kalenin bedenleri düz gider gidenleri
Ey bu yaşlı kentin sakallı erenleri
Biz gizli iştik şarabı, mezara düştük
Ya siz esrik geldiniz bigünah ezenleri.

RUBAİ 11.

Sevilmişsin sevmiş hep hayaldi bunlar
Dünyada oynanan bir oyundu bunlar
Sevmiş sevilmiş bütün hep oyuncular
Sonunda bir meyhanede çöküp kaldılar.

RUBAİ 12.

Yıllarını verdin kitaplar eskittin
Okuldan okula dirsekler çürüttün
Adam olmayı öğrenemedin bir türlü
Öyleyse okula sen niye gittin.

RUBAİ 13.*

Adam ol adam ol derken oldun eşek
Buna insanlar değil eşekler şaşacak
Eşekler cennetinde yer ayırtıldı
Hala aymazsan palanın düşecek.

RUBAİ 14.*

Kırk pınara kırk kırba götürdüm
Kırk palana kırk adam üşürdüm
Ey Palancı başı Palancı başı
Sen bu çürük adamı nereden getirdin.

RUBAİ 15.*

Herkes kendi şiirini pek över oldu
Yağcılıktan yağcıda tulumlar doldu
Ey kendini bilmezler,ey densizler
Şiir öldü de mezarı size mi kaldı.

RUBAİ 16

Her gün aşk aşk aşk diye aşık olanlar
Aşkın kendisine değil lafzına tutulanlar
Aşk değirmenlerde bir ton un öğütmektir
Değirmeni bilmezsin bu ne laf etmektir.

RUBAİ 17.

Şiir göklerde yüzen nazenin bir balondur
Balon değilse bile içinde pek doğru yoktur
İnanma şair sözü hep yalandır, deseler
Bakma, şiirin insanla,hayatla ilgisi çoktur.

RUBAİ 18.

Kızlara fiyaka için şiirler yazdık
Kendi mezarımızı kendimiz kazdık
Aslında onlar oltaların ucunda
Biz çırpınıp duran zavallı balıklardık.

RUBAİ 19.

Fazla yemeği terket, kendine iyi bak
Yolları tabanlayıp kilolarını iyice yak
Hayatta üç düşman:mey kasesi,sigara,kebap
Gerisi sana kalmış; azraille pazarlığı bırak.

RUBAİ 20.

Irmaklardan ırmak beğen, isimlerden isim
Sen denizlerde yüzen iri balık gibisin
Kanatlarını çırptıkça kısılıyor nefesin
Ah benim tatlı yarim,balina değil lüfersin.

RUBAİ 21.

Aşk aşk diye diye nefesin kurudu
Zamanın geçti nice ırmaklar duruldu
Artık gevezeliği bırak ahvali anla
Nice değirmenlerde nice tuzaklar kuruldu..

RUBAİ 22.

Gitsek gitsek varacağımız alnaç köyümüz
Bilsen anlasan asilzadedir bizim soyumuz
Yollarda çok oyalandın,ağyara kandın ama
Yalana amenna demez, sıksan suyumuz.

RUBAİ 23.

Ey oğul, gurur duy anandan babandan
Temiz yaşadılar,hiç kopmadılar yaşamdan
Dünyada ukbada sorgular açılsa,asla
Hepsini geçerler hiç kuşkulanma sınavdan.

RUBAİ 24.*

Dünyada ahrette köprüler kuruldu
Köprülerin başına zebaniler dikildi
Hey be Azrail tokmağın nerede
Bazılarının canı dünyada çok sıkıldı.

RUBAİ 25.*

Elveda de geçmişe, o eski bir fikir
Geleceğe baktıkça titrersin tir tir
Geçmiş gelecek eldeki hesap değil
Sen bugüne bak, ne yazar defteri kebir

RUBAİ 26.

Gezerim gezerim benzim arımaz
Bu diyarın gülleri asla farımaz
Yar gelecek deyince aklım tutulur
Akla dert anlatmak işe yaramaz.

RUBAİ 27*

Günüm oldu gece,gecem hep leyli
Anlatamadım sana bir türlü derdi
Kalbim atar ama beynim isyanda
Gerisini sen anla ey hanım efendi.

RUBAİ 28.

Hayatta hiç durmadan hep bir rehber aradın
Sonunda buldun ama hiç farkına varmadın
Oysa bilim, fen diye, bir şeyden sözedilir
Hep mezarlıklarda gezdin, ona hiç aldırmadın.

RUBAİ 29

Herkes doğruyu arıyor peki doğru nerede
Doğru,lafların ötesinde gözümüzün önünde
Yalanları bir bir temizle,gözünü aç biraz
Doğruyu biliyorsun, doğru kütüphanede.

RUBAİ 30

Hayaller içinde güzel ömrünü geçirdin
Düşler kurdun durmadan yıldızlara eriştin
Oysa acı gerçekler önünde birer derin kuyuydu
Yıldızlara bakarken hep kuyulara düştün.