Rubailer E Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Türk dilcilerin dilde açık maksadı birse
Herbir yazarın gâyesi berceste şiirese
Mektepte Latin dillere rağbet edilirken
Bârî gereken Türki zebân derslere girse.

Türki zebân = Türk dili

Hakk verdi hayât insana hürrüyyet ile
Serbest yaşasınlar diye has niyyet ile
Bir gün gidecek merkadi tehîr eden ins,
Elbete bilir mevtini katîyyet ile.

Merkad = mezar İns = insan Mevt = ölüm

İnsan bıkıyor hasta evinden bu dönümde
Veca ve kasâvet taşıyor başka yönümde
Düştüm var iken bende mecal zevk ü safâya
Mey-hor yaşamaktan daha âlâsı önümde

Veca = acı Mey-hor = ayyaş

Bulunur bir kişi yardım yapacak çend alile
Yapanın şöhreti bellekte kalır lem-yezele
Alan elden veren el fazlaca hayrat kazanır
Veriyorsan severek, bahr sayılır damla bile.

Çend = birkaç Alil= sakat, hasta
Lem-yezel = ilel ebed, sonsuza kadar Bahr= deniz, derya