Rubailer A Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Mevlâ sana bir gün melek-il mevti salınca
Bahtın yanılıp vermeye havf irtihalınca
Ömrün sonu son haddeye dek gelmeden evvel
İhlâs ile et lafz-ı celâl darda kalınca.

Havf = korku İrtihalınca = göçerken Lafz-ı celâl Allahın adı

Cennet diye tarîf edilen dehre inanma
Azrâile zinhâr nereden geldiğin anma
Makberdeki toprakta vücûdun yer alınca
Çok neşeli anlar gelecekmiş diye kanma.

Zinhâr = asla Dehr = dünyâ

İlk muhabbet derdi çoktur, çoktur amma
Derdi meydâna çıkarmak bir muamma
Şaşkın âşık zanneder vuslât devâdır
Bir müessir çare göstermez kavuşma.

Yeddinde olan sulhu çalap halka bağışla
Cumhûra sükûnet getirilmez ki savaşla
Gördüklerimiz harp sonu her yerde sefâlet
Zulmun yeter âlemde felek lutfuna başla.

Yedd = el Cumhûr = halk Çalap = tanrı